Τρίτα παιχνίδια των σειρών στο ΝΒΑ χθες και το πρόγραμμα είχε Σικάγο-Γουίζαρτνς, Χιούστον-Πόρτλαντ και Τορόντο-Μπρούκλυν. Τα φετινά πλέι οφ εξελλίσονται ίσως σε ένα από τα καλύτερα των τελευταίων ετών. Γιατί;
Ο πρώτος είναι τυχαίος και οφείλεται στην κλήρωση των ζευγαριών που έχει βγάλει αμφίρροπα ζευγάρια με εξαίρεση τους Χιτ, που φαίνεται να καθαρίζουν σχετικά εύκολα τους Μπόμπκατς. Ο δεύτερος έχει να κάνει με το επόμενο ντραφτ. Θα μου πείτε ρε fella τι σχέση έχει το ντραφτ που θα γίνει του χρόνου με τα φετινά πλει οφ; Η εξήγηση είναι ότι λόγω του ταλέντου που υπάρχει στο επόμενο ντραφτ είχαμε φέτος tanking από πολλές ομάδες, ακόμα και από τους Λέικερς άσχετα αν το κάνανε με τρόπο που δεν επηρέαζε την αισθητική του παιχνιδιού τους χάρις του run n' gun του Ντ'Αντονι. Αποτέλεσμα του tanking ήταν οι ομάδες να διαλύουν τα ρόστερ τους και οι παίχτες που αποδεσμεύονταν να μαζεύονται σε ομάδες που στοχεύουν στα πλει οφ.
Χθες λοιπόν είδαμε άλλο ένα μπρείκ στην σειρά του Χιουστον με το Πόρτλαντ, αυτή τη φορά ήταν η σειρά του Χιούστον. Λογικό ήταν να δούμε το ξέσπασμα του Χάρντεν με 37 πόντους, δεν γινόταν να συνεχίσει για τρίτο σερί παιχνίδι σε τέτοια κακή κατάσταση. Οι Ρόκετς κατάφεραν χθες να περιορίσουν κάπως τον Aldridge, λέω κάπως γιατί οι 23 πόντοι που δέχθηκαν από τον ψηλό του Πόρτλαντ δεν είναι και κανένα κατόρθωμα, αλλά τουλάχιστον είναι ένα πρώτο βήμα σε σχέση με τους 44 που είχε μέσο όρο τα 2 προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Οι Ρόκετς που τους αρέσει σαν ομάδα να τρέχουν πρέπει να κατάλαβαν χθες ότι πρέπει να κάνουν ακριβώς το αντίθετο απέναντι στους Μπλέιζερς, δεν είναι δύσκολο εξάλλου να σκοράρεις στην αμυνά τους με σετ παιχνίδι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι 6 πανομοιότυπες φάσεις πικ ν ρολ μέσα στο ζωγραφιστό που ο Χάουαρντ κάρφωνε ανενόχλητος. Από την άλλη το Πόρτλαντ ξαναβρήκε την φόρμα του που στα μέσα της σεζόν μας έκανε να πιστέψουμε πως πηγαίνει για την πρώτη θέση. Ότι και να πω για τον Λίλαρντ θα είναι λίγο αυτή τη στιγμή.
Για να περάσουμε στην Ανατολή, οι Νετς κατάφεραν να κρατήσουν το πλεονέκτημα έδρας που κέρδισαν στον Τορόντο, πιο εύκολα απ'ότι δείχνει το τελικό σκορ. Είναι η ομάδα με το πιο γεμάτο ρόστερ κατά την γνώμη μου. Πραγματικά Jason Kidd κοιτάει τον πάγκο του και βλέπει ένα οπλοστάσιο. Άν οι Νετς είχαν ένα κανονικό προπονητή αυτή τη στιγμή θα ήταν ήδη στο 3-0 και σίγουρα δεν θα τελείωναν στην 6η θέση της αδύναμης Ανατολικής περιφέρειας( Μην με παρεξηγήσετε, μου είναι πολύ συμπαθής ο Kidd, και με πολύ υψηλό iq αλλά θα έπρεπε να θητεύσει πρώτα ως βοηθός σε κάποιο επιτελείο). Για τους Ράπτορς τα έχουμε ξαναπεί, μαχητική, πολύ συμπαθητική ομάδα αλλά έχει ένα ταβάνι, ακόμα και στην περίπτωση που κάνουν υπέρβαση και περάσουν το Μπρούκλυν, το οποίο θεωρώ σχετικά απίθανο, το μόνο που τους περιμένει είναι η σκούπα από τους Χιτ. Πρέπει να αναφερθεί ότι βλέπουμε έναν σταρ να δημιουργείται στο πρόσωπο του Demar Derozan, έκανε και χθές μεγάλο παιχνίδι, αλλά δεν είχε κάποια ελπίδα χθες όταν μέχρι και ο 38χρονος Garnett βούταγε για μια χαμένη μπαλιά.
Στο άλλο παιχνίδι της Ανατολής τώρα, χθες οι Μπουλς έκλεψαν ένα παιχνίδι από τους Γουίζαρντς. Λέω έκλεψαν γιατί για άλλο ένα παιχνίδι δεν έκαναν αυτό που ξέρουν καλά, να παίζουν τρομερή άμυνα, και κατάφεραν να κερδίσουν χάρις στον Dunleavy ο οποίος είχε πάρει φωτιά. Το μόνο καλό αμυντικά που άλλαξαν είναι ότι δεν επέτρεψαν στον Nene να παίρνει άλλα σουτάκια από μέση απόσταση και τον ανάγκασαν να μπεί στο ζωγραφιστό που εκεί τον φάγανε τα θηρία.Αυτός είναι ο λόγος που εκνευρίστηκε με αποτέλεσμα να αποβληθεί. Οι Γουίζαρντς από την άλλη, είναι μια ομάδα που χτίστηκε στα πρότυπα των Μπουλς, με την διαφορά οτί στηρίζονται στην επίθεση και όχι στην άμυνα. Αυτό βέβαια έχει ξεκινήσει 4 χρόνια τώρα, ο λόγος που ανέβηκαν επίπεδο φέτος είναι ο John Wall, που δούλεψε τρομακτικά και διαθέτει πια ένα αρκετά αξιόλογο jumpshoot! Γενικά οι Γουιζαρτνς έχουν ποιοτικότερο ρόστερ απο τους Μπουλς (χωρις Rose) αλλά χάνουν σε πάθος και εμπειρία στα πλέι οφ. Δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί η σειρά, αλλά πιστεύω θα κριθεί από το αν θα εμφανιστεί η άμυνα του Σικάγο.
Ο πρώτος είναι τυχαίος και οφείλεται στην κλήρωση των ζευγαριών που έχει βγάλει αμφίρροπα ζευγάρια με εξαίρεση τους Χιτ, που φαίνεται να καθαρίζουν σχετικά εύκολα τους Μπόμπκατς. Ο δεύτερος έχει να κάνει με το επόμενο ντραφτ. Θα μου πείτε ρε fella τι σχέση έχει το ντραφτ που θα γίνει του χρόνου με τα φετινά πλει οφ; Η εξήγηση είναι ότι λόγω του ταλέντου που υπάρχει στο επόμενο ντραφτ είχαμε φέτος tanking από πολλές ομάδες, ακόμα και από τους Λέικερς άσχετα αν το κάνανε με τρόπο που δεν επηρέαζε την αισθητική του παιχνιδιού τους χάρις του run n' gun του Ντ'Αντονι. Αποτέλεσμα του tanking ήταν οι ομάδες να διαλύουν τα ρόστερ τους και οι παίχτες που αποδεσμεύονταν να μαζεύονται σε ομάδες που στοχεύουν στα πλει οφ.
Χθες λοιπόν είδαμε άλλο ένα μπρείκ στην σειρά του Χιουστον με το Πόρτλαντ, αυτή τη φορά ήταν η σειρά του Χιούστον. Λογικό ήταν να δούμε το ξέσπασμα του Χάρντεν με 37 πόντους, δεν γινόταν να συνεχίσει για τρίτο σερί παιχνίδι σε τέτοια κακή κατάσταση. Οι Ρόκετς κατάφεραν χθες να περιορίσουν κάπως τον Aldridge, λέω κάπως γιατί οι 23 πόντοι που δέχθηκαν από τον ψηλό του Πόρτλαντ δεν είναι και κανένα κατόρθωμα, αλλά τουλάχιστον είναι ένα πρώτο βήμα σε σχέση με τους 44 που είχε μέσο όρο τα 2 προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Οι Ρόκετς που τους αρέσει σαν ομάδα να τρέχουν πρέπει να κατάλαβαν χθες ότι πρέπει να κάνουν ακριβώς το αντίθετο απέναντι στους Μπλέιζερς, δεν είναι δύσκολο εξάλλου να σκοράρεις στην αμυνά τους με σετ παιχνίδι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι 6 πανομοιότυπες φάσεις πικ ν ρολ μέσα στο ζωγραφιστό που ο Χάουαρντ κάρφωνε ανενόχλητος. Από την άλλη το Πόρτλαντ ξαναβρήκε την φόρμα του που στα μέσα της σεζόν μας έκανε να πιστέψουμε πως πηγαίνει για την πρώτη θέση. Ότι και να πω για τον Λίλαρντ θα είναι λίγο αυτή τη στιγμή.
Για να περάσουμε στην Ανατολή, οι Νετς κατάφεραν να κρατήσουν το πλεονέκτημα έδρας που κέρδισαν στον Τορόντο, πιο εύκολα απ'ότι δείχνει το τελικό σκορ. Είναι η ομάδα με το πιο γεμάτο ρόστερ κατά την γνώμη μου. Πραγματικά Jason Kidd κοιτάει τον πάγκο του και βλέπει ένα οπλοστάσιο. Άν οι Νετς είχαν ένα κανονικό προπονητή αυτή τη στιγμή θα ήταν ήδη στο 3-0 και σίγουρα δεν θα τελείωναν στην 6η θέση της αδύναμης Ανατολικής περιφέρειας( Μην με παρεξηγήσετε, μου είναι πολύ συμπαθής ο Kidd, και με πολύ υψηλό iq αλλά θα έπρεπε να θητεύσει πρώτα ως βοηθός σε κάποιο επιτελείο). Για τους Ράπτορς τα έχουμε ξαναπεί, μαχητική, πολύ συμπαθητική ομάδα αλλά έχει ένα ταβάνι, ακόμα και στην περίπτωση που κάνουν υπέρβαση και περάσουν το Μπρούκλυν, το οποίο θεωρώ σχετικά απίθανο, το μόνο που τους περιμένει είναι η σκούπα από τους Χιτ. Πρέπει να αναφερθεί ότι βλέπουμε έναν σταρ να δημιουργείται στο πρόσωπο του Demar Derozan, έκανε και χθές μεγάλο παιχνίδι, αλλά δεν είχε κάποια ελπίδα χθες όταν μέχρι και ο 38χρονος Garnett βούταγε για μια χαμένη μπαλιά.
Στο άλλο παιχνίδι της Ανατολής τώρα, χθες οι Μπουλς έκλεψαν ένα παιχνίδι από τους Γουίζαρντς. Λέω έκλεψαν γιατί για άλλο ένα παιχνίδι δεν έκαναν αυτό που ξέρουν καλά, να παίζουν τρομερή άμυνα, και κατάφεραν να κερδίσουν χάρις στον Dunleavy ο οποίος είχε πάρει φωτιά. Το μόνο καλό αμυντικά που άλλαξαν είναι ότι δεν επέτρεψαν στον Nene να παίρνει άλλα σουτάκια από μέση απόσταση και τον ανάγκασαν να μπεί στο ζωγραφιστό που εκεί τον φάγανε τα θηρία.Αυτός είναι ο λόγος που εκνευρίστηκε με αποτέλεσμα να αποβληθεί. Οι Γουίζαρντς από την άλλη, είναι μια ομάδα που χτίστηκε στα πρότυπα των Μπουλς, με την διαφορά οτί στηρίζονται στην επίθεση και όχι στην άμυνα. Αυτό βέβαια έχει ξεκινήσει 4 χρόνια τώρα, ο λόγος που ανέβηκαν επίπεδο φέτος είναι ο John Wall, που δούλεψε τρομακτικά και διαθέτει πια ένα αρκετά αξιόλογο jumpshoot! Γενικά οι Γουιζαρτνς έχουν ποιοτικότερο ρόστερ απο τους Μπουλς (χωρις Rose) αλλά χάνουν σε πάθος και εμπειρία στα πλέι οφ. Δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί η σειρά, αλλά πιστεύω θα κριθεί από το αν θα εμφανιστεί η άμυνα του Σικάγο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου